دياگرام موزه جدید در سنگاپور به رنگ قرمز نمایی از Resorts World Sentosa از سنگاپور و خلیج کروز بر روی اسکله موزه تجربی دریایی، مارینا و تئاتر نمایشی متمرکز است. موزه ساختاری نمادین است که از کشتی‌های دریایی الهام گرفته شده است و به داستان‌هایی اشاره دارد که در برنامه‌ها و نمایشگاه‌هایش ساخته شده توسط طراح ایجاد شده است. رالف اپلبام
در طول روز، نور و سایه‌هایی که توسط قاب آجدار ایجاد می‌شود،دياگرام موزه فضای داخلی را زنده می‌کند. در غرب موزه، یک مارینا کوچک نمونه هایی از کشتی های بادبانی را نمایش می دهد. موزه و مارینا از نظر موضوعی به پارک زندگی دریایی در فضای باز مجاور مرتبط هستند و بخشی از یک تجربه گردشگری غنی متمرکز بر دریا، زندگی دریایی و تجربیات دریایی را تشکیل می دهند. همچنین در امتداد اسکله در پایه یونیورسال پلازا، تئاتر Showplace قرار دارد که با پله های سنگی بزرگ، فضایی برای نشستن 2000 نفر ایجاد می کند. با چشم اندازی از سراسر خلیج به جزیره اصلی، این محل نمایش صدا و نور شبانه در آب است که رقص جرثقیل نامیده می شود،دياگرام موزه که مظهر سرگرمی و درام استراحتگاه است.احتمالاً موزه‌ها، همانطور که امروزه تصور می‌شوند، دیگر حس وجود ندارند. قدرت نمادین آنها رابطه بسیار رسمی با محیط اطراف برقرار می کند، ساختمان به جای نمایش آثار هنری، آنها را پنهان می کند. بنابراین لازم است موزه به عنوان وسیله ای که بتواند با مدالیته های مختلف در فضای شهری عمل کند، ساخته شود.
پیشنهاد ما برای موزه M20 روی دو عنصر مرکزی کار می‌کند که ساختار شهری و در نتیجه معماری آن را مشخص می‌کند: فضای خالی و حفاری -  فضای خالی  به عنوان یک وسیله ترکیبی که فضا را ساختار می‌دهد،  حفاری  به‌عنوان شکل اولیه ساختمان که قادر به تعریف است. معماری از طریق غیاب محض آن
موزه‌های معاصر تنها از طریق فرم خود با شهر گفتگو می‌کنند و در نتیجه شهر خود را با ویژگی‌های آنها منطبق می‌کند و از آنها عمدتاً به عنوان مراکز جذب استفاده می‌کند. در برلین، کل منطقه مسابقه در حال حاضر یک مرکز دياگرام موزه است که نمونه های نمادین معماری مدرن را جمع آوری می کند. در حال حاضر، با این حال، هر ساختمان با دیگران قطع شده است. با این پروژه ما نمی‌خواهیم نماد جدیدی به نمادهای موجود اضافه کنیم، بلکه هدف ما جریمه کردن پیوند بین تمام ساختمان‌های پراکنده در منطقه است. در واقع، ما معتقدیم که تنها با طراحی فضاهای عمومی اطراف منطقه می‌توان موزه‌های موجود را به هم پیوند داد: در نتیجه، موزه قبل از هر چیز به یک فضای شهری برای استفاده و سکونت تبدیل می‌شود.
بنابراین استراتژی موزه M20 عبارت است از دور انداختن هرگونه ایده از فرم و اشغال کوچکترین فضای ممکن با حفظ فضای خالی در هسته منطقه مسابقه و با حفظ تمام ویژگی های چشم انداز برجسته شده در طرح جامع Kulturforum که توسط Valentien + Valentien در انجام شده است. 2014.
فضای M20 Piazza خلأ ساده ای است که زندگی روزمره به مرحله ای ضروری از زندگی شهری برلین تبدیل می شود.دياگرام موزه بنابراین از فضای خالی ابزاری برای تعریف مکان، به عنوان یک عنصر مولد ساختار کلان شهر، و چارچوب سازماندهی همه مکان ها و عملکردهایی که منطقه مسابقه را احاطه کرده است، استفاده می شود.